[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/204315875″ params=”auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&visual=true” width=”100%” height=”450″ iframe=”true” /]
2 mei 2015 – Column Otto Wijnen: Opvulling
Afgelopen maand kreeg ik de unieke gelegenheid om ervaring op te doen met de presentatie van “hybride event”; een ‘hybrid event”. Tegelijk met een normaal congres kan je tegenwoordig namelijk een live stream aanbieden op je website zodat jouw relaties waar ook ter wereld van het event kunnen meegenieten.
En om het meer te laten zijn een saai statisch beeld van een beveiligingscamera, zet je daarvoor een extra presentator in met een eigen, interactief programma vol interviews, met stemrondes en relevante achtergrondinformatie. Afgelopen maandag was ik die extra presentator bij het jaarcongres van het Nederlandse chapter van Meeting Professionals International.
Het liep allemaal best aardig voor een eerste keer: ik was blij met de live-tv ervaring die ik op had gedaan bij Hoorn TV tijdens de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen.
“het loopt wat uit, vul je even 10 minuten?”
Maar ondanks gedegen voorbereiding hoor ik tot mijn schrik opeens mijn regisseur in mijn oortje: “het loopt wat uit, vul je even 10 minuten?”. 10 minuten vullen?? Ad hoc??
Ik voelde me als een flauwe tour-de-france-presentator die uren kunnen kletsen zonder echt iets te zeggen! Hoe bereid je jezelf voor op zoiets onverwachts? Wat had ik kunnen doen om dit zinvol op te vullen?
Ik moest denken aan pr. dr. Anne van der Meijden. Die staat erom bekend dat als hij onverwacht gevraagd wordt om te spreken, altijd een serie prachtige, boeiende en toepasselijke anekdotes uit zijn mouw weet te schudden. Moeiteloos! Ongelofelijk!
Uit betrouwbare bron weet ik nu echter dat hij – zodra hij ergens wordt uitgenodigd – al inschat dat die vraag wel eens zou kunnen komen. En dan checkt hij wie er zal zijn en besteedt úren aan het repeteren van een mooi verhaal!
Dus; als ik nu nog eens een paar minuten zou moeten vullen, dan lees ik gewoon de tekst van dit blog nog eens een keer voor!